H. 
Mevrouw Hettema had eigenhandig! vier clubfauteuils om het ronde canapé-tafeltje aangeschoven, op dat tafeltje een karaf madera, een syphon spuitwater en een schaaltje suiker klaargezet en ze liep juist hardop tegen zichzelf te betoogen, dat een man, die een vrouw had, zooals zij er een was, toch maar bevoorrecht was boven anderen en dat er op den heelen aardbol maar weinig vrouwen zouden rondstappen, die zich zoo'n hartelijke en onbaatzuchtige moeite zouden geven om haar echtgenoot en haar zwagers, in een behagelijk en comfortabel milieu, zoo'n verkwikkende lafenis te bereiden, tegen dat ze van een langen, stoffigen autotocht thuis zouden komen, toen de deur van de tuinkamer plotseling openging en de drie heeren achter elkander het vertrek binnentraden. 
»Ooeien middag, daar zijn we,« sprak de achterste, de heer Jelles Hettema, die haar echtgenoot was, en hij trad op zijn vrouw toe en nam een vriendelijke zoen op zijn wang in ontvangst. 
naar beneden te springen, voelde dan ineens de deurknop en tien tellens, later haalde hij diep en stootend adem in de buitenlucht.